Masonik Materyalizm: Maddenin İlahlaştırılması

Masonik Materyalizm: Maddenin İlahlaştırılması

Masonik kaynaklarda, atomun örgütlenmesini sağlayan güç, her atomun sahip olduğu ruhtur şeklinde akıl dışı, bir o kadar da saçma iddialar yer alır. Yaratılışı açıkça inkar anlamına gelen bu masonik materyalist düşünceleri yaymayı hedefleyen masonların tüm bu çabaları boşa çıkacak ve Allah, Tevbe Suresi 32. Ayetinde haber verdiği üzere nurunu tamamlayacaktır.

Materyalist felsefenin ne olduğunu iyi anlamak gerekir. Bu felsefeyi savunanlar, evrendeki büyük düzen ve dengenin, dünya üzerindeki milyonlarca farklı canlı türünün ve biz insanların, sadece ve sadece maddeyi oluşturan atomların etkileşimleri ile ortaya çıktığına inanmaktadırlar. Bir başka deyişle, cansız ve şuursuz atomların “yaratıcı” olduğunu düşünmektedirler. (Allah’ı tenzih ederiz.)

Bu fikir gerçekte tarihin eski çağlarından bu yana var olan bir inancın yani putperestliğin tekrarıdır:

Putlara tapanlar, tapındıkları heykellerin, totemlerin bir ruhu ve kudreti olduğuna inanmış, yani cansız, bilinçsiz maddeye, bilinç ve büyük bir kudret atfetmişlerdir. Allah putperestlerin bu sapkın inancına Kuran’da dikkat çeker. Örneğin Hz. İbrahim ayette haber verildiği üzere babasına, “Babacığım, işitmeyen, görmeyen ve seni herhangi bir şeyden bağımsızlaştırmayan şeylere niye tapıyorsun?” (Meryem Suresi, 42) diye sormuştur. İşitmeyen, görmeyen, ve “bir şeyden bağımsızlaştırmayan”, yani bir güce sahip olmayan cansız maddeye ilahlık atfetmenin çok akılsızca bir düşünce olduğu açıktır.

Materyalistler Çağımızın Putperestleridir

Materyalistler taştan, tahtadan heykellere, totemlere değil, ama bunları ve tüm diğer cisimleri oluşturan “madde”ye inanmaktadırlar. Masonik kaynaklarda materyalizmin özündeki bu putperest inanç hakkında açık itiraflar yer almaktadır. Mimar Sinan dergisindeki bir makalede şunlar yazılıdır:

Bir özdeği oluşturmak için, atomlar kendi kendilerine, bir düzen içinde örgütlenirler. Atomların örgütlenmesini sağlayan güç, her atomun sahip olduğu ruhtur. Her ruh bir bilinç olduğuna göre, her yaratık bir bilinçtir ve her yaratık zekidir. Üstelik her yaratık aynı derecede zekidir. Bir insan, bir hayvan, bir bakteri, bir molekül aynı derecede zekidir. (Onur Ayangil, Yeni Gnose, Mimar Sinan, 1977, Sayı 25, s. 20)

Dikkat edilirse burada açıkça her atomun ayrı bir akıl ve bilince sahip olduğu gibi akılalmaz bir yalan mevcuttur. Oysa gerçek şudur: Cansız maddenin (yani atomların) bir ruhu, bilinci, aklı yoktur. Bilinç ancak canlılarda vardır ki, bu da Allah’ın canlılara vermiş olduğu “can” mefhumunun bir sonucudur. İnsan ise canlılardaki en üstün bilince sahiptir, çünkü Allah’ın kendisine verdiği ruhu taşır.

Bir diğer ifadeyle, bilinç, masonların inandığı gibi cansız maddede değil, ancak ruh sahibi varlıklarda bulunur. Masonlar ise, Allah’ın varlığını kabul etmemek için, atomlara “ruh” atfedecek kadar büyük bir yalana kendilerini inandırmışlardır.

Masonluk ve Animizm

Masonların savunucusu oldukları bu materyalist inanç, aslında “animizm” olarak bilinen ve doğadaki her maddenin (taşların, dağların, rüzgarın, suyun vs.) ayrı birer ruhu ve bilinci olduğunu varsayan putperest bir inanışın yeniden ifadesidir.

Masonik yayınlar bu konuda çok ilginç izahlarla doludur. Mimar Sinan dergisindeki “Gerçeğin Yolu” başlıklı bir makalede şöyle denir:

Animist bir varsayımla atomda ruhun varlığını kabul edersek, hiyerarşik bir gelişimle, atom ruhcuklarını yöneten molekül, molekül ruhcuklarını yöneten hücre, hücrelerinkini yöneten organ ve hepsinin üzerinde tüm bedenin yönetici ana ruhu, bütün bu ruhcukların ilahı değil mi? (Enis Ecer, Gerçeğin Yolu, Mimar Sinan, 1979, Sayı 30, s. 29)

Bu batıl ve ilkel inanış, masonları, evrendeki denge ve düzenin cansız madde tarafından sağlandığı düşüncesine götürür.

Masonlar Allah’ın varlığını ve yaratma sıfatını kabul etmemek için atomlara, moleküllere ve nihayet hücrelere akıl, plan, fedakarlık ve hatta “demokratik ahenk” gibi komik sıfatlar atfedebilmektedirler. Bir yağlı boya tablonun nasıl ortaya çıktığını anlatırken, “boyalar planlı bir teşriki mesai yaparak, tam demokratik bir şekilde, ahenkle çalışmış ve bu resim ortaya çıkmış” demek nasıl bir saçmalıksa, masonların hayatın kökenine getirdiği iddia da o kadar saçmalıktır. Prof. Penrose, materyalizmin insan zihnini asla açıklayamadığını savunmaktadır.

Materyalistlerin Batıl İnançları

Masonların ve diğer materyalistlerin söz konusu batıl inancının günlük yaşamda sıkça karşılaştığımız bir ifadesi, “Doğa Ana” kavramıdır. Evrim teorisini savunan belgesel filmlerde, kitaplarda, dergilerde, hatta reklamlarda dahi karşımıza çıkan “Doğa Ana” ifadesi, doğayı oluşturan cansız maddelerin (azot, oksijen, hidrojen, karbon gibi elementlerin, bunları içeren toprağın, suyun, atmosferin vs.) bilinçli bir güce sahip olduğu ve insanlar dahil tüm canlıları “yarattığı” şeklindeki bir batıl inancı ifade etmek için kullanılmaktadır. Hiçbir gözlemsel ve deneysel veriye ya da herhangi bir akılcı analize dayanmayan bu hurafe, sadece telkin yoluyla insanlara kabul ettirilmek istenir. Amaç, insanların Allah’ı unutmaları ve “doğa”nın yaratıcı sayıldığı pagan bir kültür içinde yaşamalarıdır.

Masonluk, bu kültürü oluşturmak, güçlendirmek ve yaymak için büyük bir çaba içindedir ve kendisiyle aynı safta gördüğü tüm toplumsal güçleri desteklemektedir. Ancak onlar ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar, tüm bu çabaları boşa çıkacak ve Allah nurunu tamamlayacaktır. Allah bu gerçeği bir ayette şöyle bildirir:Ağızlarıyla Allah’ın nurunu söndürmek istiyorlar. Oysa kâfirler istemese de Allah, kendi nurunu tamamlamaktan başkasını istemiyor. (Tevbe Suresi, 32)

Bu makale, Araştırma Dergisi 07. sayı (Mayıs 2002) 8. sayfada yayınlanmıştır. //

Yorum bırakın

Yorum bırakın